Persoonsgerichte experiëntiële Psychotherapie (PeP) werd voorheen, en nog steeds vaak, cliëntgerichte psychotherapie (CP) genoemd. De nieuwe term geeft de ontwikkeling van het gedachtegoed weer. In het dagelijks gebruik worden de termen PeP en CP vaak door elkaar gebruikt.

​

Zelfontplooiing

Een belangrijk uitgangspunt van PeP is dat psychisch welzijn samenhangt met de mogelijkheden om, binnen de gegevenheden van ons leven, ons zelf te zijn en ons steeds te ontwikkelen. In een omgeving die voldoende veiligheid biedt kan men zich het beste ontplooien. Door een onveilige buiten- of binnenwereld kan dit proces van ontwikkeling stagneren en kunnen klachten ontstaan. U voelt zich bijvoorbeeld somber, gespannen of u hebt het gevoel vast te lopen. In PeP worden klachten gezien als uiting van betekenisvolle problemen. De samenhang van klachten en problemen worden via het gevoel onderzocht: een bwustwordingsproces.

​

Gedachten en gevoelens

Het zicht krijgen op deze persoonlijke problemen lukt wanneer iemand in contact is met zichzelf, met het eigen innerlijk. Dus het gaat niet alleen over gedachten, maar vooral ook over contact met gevoelens. Door in gesprek te komen over uw gevoelens en gedachten, kunt u uw problemen onderzoeken en ontdekken hoe u hierin verder kunt komen.

​

De houding van de psychotherapeut

Een grondgedachte van PeP is dat de houding van de psychotherapeut in dit gesprek van groot belang is. Die therapeutische houding bestaat uit drie elementen: empathie, acceptatie en echtheid. Dat wil zeggen: de psychotherapeut leeft zich zo goed mogelijk in de cliënt in, accepteert de cliënt zoals hij is, d.w.z. hij is niet veroordelend en helpt de cliënt zichzelf niet te veroordelen en hij is als psychotherapeut in contact met zijn eigen gevoelens. In de persoonsgerichte experëntiële visie zorgen deze basiselementen voor een veilig klimaat, waarin de cliënt zich verder kan ontwikkelen.

​

De persoon als geheel

Persoonsgericht wil zeggen dat de psychotherapeut niet uw psychische 'stoornis' als uitgangspunt neemt, maar u aanspreekt als persoon en met u onderzoekt hoe het komt dat u, met uw voorgeschiedenis en toekomstverwachtingen, op dit moment vast loopt en/of klachten heeft. Het gaat er hierbij niet zozeer om hoe de psychotherapeut uw problemen ziet, maar vooral om de betekenis die ze voor u hebben.

​

Voor welke problemen

Mensen met uiteenlopende problemen kunnen baat hebben bij PeP. Belangrijker echter dan de aard van uw klacht, is het feit dat u bereid bent, en in zekere zin behoefte voelt om in de therapie bij uzelf stil te staan. Er is wel meestal een aanleiding, in de werksituatie of in uw persoonlijke relaties, die u doet besluiten iets aan uw klachten of problemen te gaan doen.

Om er een aantal te noemen: weinig zelfvertrouwen hebben en onzeker zijn, je somber voelen, gespannen zijn, slecht slapen, veel piekeren en tegen alles op zien, geen keuzes kunnen maken of niet weten wat je wilt, tot niets kunnen komen, perfectionistisch zijn, je negatief en kritisch voelen naar anderen, moeilijk kunnen genieten en overmatig controle houden, onder je niveau functioneren of juist jezelf groter voordoen dan je bent, in verschillende situaties steeds weer in dezelfde conflicten terechtkomen, geen relatie aan durven gaan of je ongelukkig voelen in relatie(s), jezelf niet durven uitspreken of je geremd voelen in gezelschap, onduidelijke lichamelijke klachten hebben, een verstoord eetpatroon hebben, last hebben van nare of schokkende ervaringen die je hebt mee gemaakt in het recente verleden of vroeger. 

(bron vereniging Persoonsgerichte experiëntiële Psychotherapie, VPeP).